Alle berichten van Theresia

Dag 6: van Page naar Monument Valley

Om 6 uur loopt het wekkertje af. Om 7.30 zijn we bij Kens Tours voor de excursie naar Antelope Canyon. We lopen met een groepje van ongeveer 15 personen met een gids door de Canyon. Prachtig, wat een kleuren. De gids helpt bij het instellen van de fototoestellen en maakt foto’s van iedereen. De foto’s spreken wel voor zich. Hierna gaan we door naar de Horshoe bend. Hier waren we gisteravond ook al even, maar toen op slippers en net na zonsondergang, dus toch maar weer teruggegaan om het vandaag te gaan doen, op goede schoenen en met goed licht. Na een kwartiertje lopen bereiken we de Horshoe bend. Prachtig! Tja het wordt wat eentonig, maar het is echt prachtig! Nu gauw terug naar de camping om in te pakken en door te reizen naar Monument Valley. Inpakken bij 40 graden in de volle zon is geen pretje, maar ja, het moet even. Daarna wacht weer een heerlijke koele auto. Het landschap onderweg naar Monument Valley is iets groener dan de stenenbak die we de afgelopen dagen hebben gezien. De tijd zetten we nu een uur vooruit. Rond 3 uur komen we hier aan, we doen een rondje visitor centrum en gaan dan de 17 miles drive dirtroad rijden. Nou nu hebben de mannen de tijd van hun leven! De auto hots en botst alle kanten op, hoe meer stof, hoe meer scheuren met die auto hoe beter! Maar bijzonder is het wel, en warm, nee heet! 45 gr! Dan op naar de campsite The View. En dat blijkt een enorme teleurstelling te zijn. Ongeveer 12 m2 is ons plekje, ook nog scheef en mul zand. Wel met uitzicht op MV, dat wel. Maar bij deze hitte hebben we hier geen van allen zin in. We besluiten om door te rijden en een hotel te zoeken. In Mexican hat vinden we hotel Hat Rock Inn. We nemen een kamer, die ook nog heerlijke airconditioning heeft. Blijkt er ook nog een zwembad bij te zitten die tot heeel laat open is. Wat heerlijk!!

SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC

Dag 5: Page

Vandaag hebben we een rustdag, we gaan lekker naar het strand, spelen in het water, doen wat flauwe spelletjes, en drinken liters water en eten zoute chips. Het is weer 40 graden plus, lekker zitten in de schaduw is er niet bij, want bomen staan hier bijna niet. Maar na een paar uurtjes zijn we het wel zat en verlangen we naar schaduw. We rijden naar het resort wat bij de camping hoort (of andersom ?) in de hoop dat we bij het zwembad in de schaduw kunnen liggen. Maar helaas, niet voor het gewone tentvolk. Maar schaduwrijke bomen zijn er wel, en we gaan gewoon brutaal op een bankje zitten en lezen wat, doen een puzzeltje en eten wat. Fijn dat de sprinklers het gras besproeien en dus lopen we er lekker even doorheen om af te koelen. Op de namiddag rijden we naar Page en doen nog wat boodschappen en gaan uit eten bij…MC Donalds! Morgenvroeg op tijd eruit voor onze excursie naar de Antelope Canyon. Gertjan vult nog even de waterflesjes en terwijl hij daarmee bezig is wijst iemand naar boven zijn hoofd, en daar zit met toch een dikke vogelspin! Ik krijg er nog kippenvel van als ik er aan denk! Er komen al gauw meer mensen om te kijken. Later zit de spin aan de andere kant van het gebouw, hij zit dus snel ergens anders! Tent maar goed dichtgemaakt ’s nachts!

Dag 4: van GC naar Page

’s Morgens gaat om 5 uur de wekker, we willen de zonsopgang bij de GC zien! We rijden naar het Visitor Centrum en lopen in een minuut of 5 naar de Rim. Wat prachtig, en zo groot die Grand Canyon! Er worden heel wat mooie plaatjes geschoten, en eigenlijk is dit gewoon puur genieten! We rijden terug naar de camping voor ontbijt en opruimen en inpakken. Rond 9 .30 staan we voor de 2e keer aan de Rim. We lopen van het ene visitor centrum naar de andere en gaan met de shuttlebus terug. Het is zo’n 4 km wandelen, en ieder uitzichtspunt is nog mooier dan de andere. De Grand Canyon is echt zo mooi, ik had het niet zo verwacht. Een echt hoogte punt! Op het eind van de tocht betrekt het weer en komen er donkere wolken opzetten. We zijn aan het eind als de eerst druppels vallen, dus nog ff snel water bijvullen, door de souvenierswinkel en door naar de bus. We willen nog rode route met de bus doen, maar doordat het echt flink gaat onweren rijdt die busroute niet meer. We gaan dus maar terug naar de auto met de shuttlebus. (die rijdt gelukkig nog wel) ondertussen dondert en bliksemt het flink. Aangekomen op de visitorcentrum moeten we uit de bus, en nu hoost het! Dus rennend naar het VC gebouw. En daar zijn we niet de enigen die schuilen. We kijken nog een film op een ronde bol en besluiten daarna toch maar om de regen te trotseren en naar de auto te rennen. We besluiten maar om eerst wat te eten bij de supermarkt. En hebben ze daar nu geen enorme pizza’s! fijn hoef ik vanavond niet te koken! Nu op naar Page. Na een paar uurtjes rijden arriveren we bij de Walmart in Page. Eerst maar weer een paar boodschappen en gebruik maken van de Wifi. Bonne haalt een stuk van de krant op, en koopt een nieuwe zwembroek, want die is helaas thuis vergeten. Dan door naar de camping waar we wederom aankomen met een paar spatjes water en een dreigende bui. Gauw de tent opzetten! Dat lukt nog net bij licht. We zitten nog even lekker en genieten van het uitzicht over het Lake Powell.

zonsopgang
Zonsopgang
Zonsopgang
zonsopgang GC
Zonsopgang GC
SAMSUNG CSC

Dag 3: van Parker naar Grand Canyon

’s Morgens zijn we vroeg wakker en nemen eerst een duik in de Colorado, nou ja bijna allemaal, Pieter houdt het bij pootje baaien. Heerlijk voor half zeven al een duik. Na ons eerste zelfgebrouwen ontbijtje stouwen we alles weer in de auto en vertrekken we rond 9.15. Het is gelijk al bloedheet richting de 38 graden en al snel loopt het op naar dik 40. We rijden via een stuk route 66 naar Oatman, een dorpje met wat lokale toeristenwinkeltjes en een troep ezels. De ezels zijn af en toe op de hobbel, eentje kwam even zonder dat ik er erg in had aan mijn billen snuffelen…?. Verder werd er nog een showje opgevoerd met 2 mannen die ruzie hadden om goud ofzo en natuurlijk wat pistolen, nou ja vul zelf de tekst in en kleur de plaatjes… leuk om even te zien. Dan door naar de Grand Canyon. Nog best een heel stuk rijden. Ondertussen krijgt de auto zijn eerste wasbeurtje door een regenbuitje. De rest van de rit blijft het af en toe dreigen met regen. Vlak voor binnenkomst van het park loopt er een eland? Hert met gewei lang de kant van de weg. Er stoppen heel wat auto’s om het dier te fotograferen. Ook wij natuurlijk, na 5 minuten rijden we weer weg, maar we zien nog net in de spiegel dat de politie ook gearriveerd is. Net op tijd weg dus. Rond 18 uur komen we aan op de camping Mather. Wat een grote plek! Douches zijn er buiten het park, maar die slaan we wel over voor een dagje. Warm afwaswater is er ook niet, maar wel een firepit en grote picknicktafel. En wat ook heel lekker is, bomen en een stuk koeler dan de vorige nachten! We koken hier voor het eerst een heerlijke pan met pasta, en daarna stoken we een kampvuur. En toen de spannende verhalen natuurlijk, maar die houden we voor onszelf!

Zwemmen in de Colorado
camping Parker SP
Ezels in Oatman Route 66
SAMSUNG CSC
SAMSUNG CSC

Dag 2: van LA naar Parker

De volgende morgen al op tijd wakken, maar nu 5 dagen laten weet ik niet meer hoe laat ?. Na een douchebeurtje op naar ons eerste Amerikaanse ontbijt, kom maar op met de eieren en de pancakes. Oke, die waren er dus niet, maar wel wafels met sirop, toast, sinaasappels, bagels en allerlei soorten sereals. Buikje vol, auto volgestouwd en op naar Joshua Tree park. Na nog een stop bij de One Dollarshop voor waknijpers en waslijn en chips en nog meer water krijgen we van de cassiere toch echt het advies om goed te drinken omdat het heel warm is. Tja dat hebben we gemerkt. Het loopt tegen de 40 graden. Vlak voor het Joshua Tree park komen we nog een oud wildwestplaatsje Pioneertown tegen, hier werden vroeger wildwest films opgenomen. Leuk om even doorheen te kuieren. Rond 16.00 bereiken we Joshua Tree park. hIer kopen we een Annual park pass voor  $80 waarmee we alle Nationale parken kunnen bezoeken. Een heel bijzonder park, met allerlei rare rotsformaties, prachtig om te zien! We maken nog een stop op een plek waar we de San Antonio breuklijn kunnen zien. De plek waar 2 aardplaten tegen elkaar komen en omhoog gestuwd worden.  We rijden gauw door naar Parker, want het wordt wel laat als we daar aankomen. Onderweg stoppen we om te eten bij de Taco Bell. Heerlijk taco’s gegeten! Voor herhaling vatbaar. En ja, het is inderdaad dan al lang donker, dus de tent voor de eerst keer opzetten is een uitdaging. Gelukkig doen de autolampen het goed , maar blijken de tentjes niet te zijn wat we verwacht hadden, maar toch wel snel op te zetten. Maar het is warm, niet normaal, het is nog bijna 40 graden in het donker om 10 uur ’s avonds. We hebben (als het licht is) een prachtig uitzicht op de Colorado river. Maar eerst onze eigen luikjes maar even dicht. Die blijken die nacht nog wel een paar keer open te gaan door zeer luidruchtige campinggasten die alleen maar giechelen… grrr, niet ’s nachts graag!

San Andreas breuklijn
Skullrock
SAMSUNG CSC
Pioneertown

Dag 1 van Buitenpost via Londen naar Los Angeles

 

Na een zeer kort nachtje vertrekken we om 15.00 richting Schiphol, parkeren op P6 Valetparking op Schiphol ging supersnel. Inchekken was thuis al gedaan en koffers afgeven was snel gefixt. Eerst een vlucht van een uurtje naar Londen en daar overstappen op de lange vlucht naar Los Angeles met Britisch Airways. Een paar uurtjes slapen, eten, een serietje kijken, snackje krijgen, slapen, weer eten en uitstappen in het warme LA. Door de immigrations, vingerafdrukken fotootjes gemaakt door de immigrations ambtenaar, en we mogen de USA binnen!

Bij Hertz krijgen we een Chevrolet Suburben toebedeeld, ons slagschip voor de komende weken. Tjongejonge wat een bak! Maar met al onze koffers snel gevuld. Nu op naar het hotel in Buena Park. Tomtommie ingesteld, maar die stuurt ons niet langs de highway, maar langs de lowways… hmm dat is een fout instelling. Dus op naar de highway, 6 banen breed. Maar alles gaat prima en na ruim 1.5 uur komen we aan in Buena park hotel. Gauw de koffers eruit en onze vooraf bestelde tentjes  en stoeltjes ophalen bij de Walmart. Plus nog al die andere boodschapjes die we moeten hebben…. Na zo’n lange dag blijkt dat toch niet een echt leuke activiteit te zijn… Tip: bestel zoveel mogelijk vooraf zodat je niet 10 keer de hele winkel door moet om alles bij elkaar te zoeken.

Dus auto volgeladen, hoe krijgen we dat met koffers en al straks  allemaal in de auto….. nou dat zien we morgen dan wel. Nu oogjes dicht en snaveltjes toe.

We zijn er (bijna) klaar voor!

We zijn er (bijna) klaar voor!

Nog 4 nachten slapen (en een paar uurtjes), en we vertrekken naar Schiphol voor een reis naar Amerika. De afgelopen weken waren gevuld met examenuitslagen en diplomeringen. Gertjan geslaagd voor MBO Bedrijfsadministratie en Marijke voor VMBO-TL. Spannend, dat was het, Marijke en ook vriendje Wolterklaas deden beide een herexamen voor Nederlands, maar gelukkig allebei geslaagd! 3 Dubbel feest!

Vandaag wordt er door Marijke vandaag nog even theorie-examen voor het autorijbewijs gedaan en gaat Gertjan vanavond naar het concert van Eminem in het Goffertpark in Nijmegen. Pieter heeft deze week cultuurweek van school en heeft in dat kader het Groninger Museum en het gevangenismuseum in Veenhuizen bezocht. (Saaaaai… natuurlijk, het zijn tenslotte pubers). Vandaag nog even creatief de handen uit de mouwen door uit steen te beeldhouwen. Oh ja, en gisteren een lesje pokeren gehad. (Altijd handig voor in Las Vegas ?).

Het roadbook is af en is nu ook geplaatst op de website. Ik ga proberen om reglematig een verslagje te schrijven van onze belevenissen in het “Wilde Westen”, in ieder geval proberen we foto’s te plaatsen. Het zou leuk zijn als je een berichtje achterlaat in “reacties”.

Terugreis naar Nederland

9 augustus 2014
Ons laatst ontbijt in de camper, ons laatste kopje koffie in de camper, het zit er echt op. De koffers worden met de laatste spullen gevuld, en we geven wat we nog over hebben aan de Nieuw Zeelandse buurvrouw of zetten het in de campkitchen. Rond 9.30 zijn we klaar en rijden we naar het vliegveld. Daar zetten we de kinderen met de koffers af en Bonne en ik rijden dan terug naar het verhuurbedrijf. We zijn benieuwd wat ons daar te wachten staat, we hebben tenslotte schade gemaakt en we denken dat we de borg (250 dollar) wel kwijt zijn. We worden ontvangen door een vriendelijke man die ons wijst waar de camper moet staan. Hij vraagt of we het leuk hebben gehad, en daar kunnen we wel bevestigend op antwoorden. Hij checkt of we het afvalwater hebben geloost en of de wc leeg is. We melden dat het laatje binnen steeds openspringt en dat het achterraam lekt. Hij vindt het fijn dat we dat melden en hij zal het laten verhelpen. Kom maar mee, dan handelen we het even administratief af, en we gaan naar het kantoor. Niks helemaal om de camper heen en ieder krasje en butsje bij langs! We krijgen de borg terug en ook nog 50 dollar omdat we ongemak hebben gehad van het raam. Hij belt een taxi en 10 minuten later zijn wij vertrokken. Inmiddels is de rij bij de incheckbalie een stuk langer geworden. De bagageband is namelijk kapot. Iedereen moet na het wegen en inchecken de bagage zelf bij het verzamelpunt zetten. Hierna hebben we nog bijna 2 uren voordat we het vliegtuig vertrekt, dus we drinken ons laatste drinken, eten de laatste koekjes, zetten nog een filmpje op de mobiel en ipad en dan is het al 11.55. Nu moeten we toch wel even opschieten. Boven gekomen, moeten we nog weer uitschrijfpapieren invullen, dit kost tijd, en er staat een rij. Ik krijg het warm, dit gaan we niet redden! Dan de volgende rij, bagagecontrole. We vragen of we voor mogen, we moeten over 10 minuten bij de gate zijn. stress! We rennen na de bagagecontrole naar de gate, we zijn nog omgeroepen ook. Helaas voor Gertjan is er geen tijd meer om de tax terug te vragen van zijn koptelefoon, maar het halen van het vliegtuig is nu toch even belangrijker! Gelukkig halen we het vliegtuig, en stijgen we al vlot daarna op. We vliegen langs de plek waar we ‘free’ gekampeerd hebben. Leuk! Zo’n 6,5 uur later landen we in Hongkong. Hier moeten we nu 6 uren doorbrengen. Wanneer we door de bagagecheck gaan, komt Marijke er achter dat ze haar vest in het vliegtuig heeft laten liggen. Bonne gaat terug, maar kan het vliegtuig niet meer bereiken doordat je door de beveiliging niet verder kan. Er wordt nog wel gebeld met het personeel van het vliegtuig, maar helaas, niets gevonden. Na ongeveer een half uurtje is Bonne weer terug.
Gek genoeg herkennen we niks van de heenreis. Het lijkt wel of er veel meer winkels open zijn, en er veel meer restaurantjes zijn. We zoeken ergens een plaatsje en brengen de tijd door met hangen, spelletjes doen en internetten. 2.5 uren voor vertrek gaan we nog even eten. Pieter en Gertjan halen iets van de Mc D, Bonne, Marijke en ik halen 2 menu’s bij een of andere koreaanse eettent. Pfft, het ene gerecht is wel heel erg pittig! Eigenijk ben ik er niet zo heel erg weg van, maar na het vliegtuigeten, is het in ieder geval iets anders. Daarna zoeken we de gate op. We gaan een roltrap af, nog een, nog een, en dan staan we voor allemaal deurtjes. We moeten met de trein naar een ander gedeelte van het vliegtuig. Bij de gate ontmoeten we ook weer oude bekenden van onze trip naar de Uluru. Het vliegtuig wat we nu hebben is ouder dan van onze vorige vlucht, de stoelen zitten minder lekker, we gaan zelfs zitten op een kussen, en ik doe er ook nog eentje in m’n rug. Dan m’n eigen fleecedeken nog over en ik ben lekker warm. Het duurt even voor we vertrekken, er is een soort van veiligheidssleutel van de nooddeur weg. Ze moeten even wat noodgrepen uithalen, maar dan kunnen we nog opstijgen. De kinderen vallen snel in slaap, en ook ik slaap best aardig. Bonne heeft halverwege de nacht zijn trui aan Marijke gegeven, en heeft het een beetje koud gehad. Om 7.25 landden we op Schiphol, en na het ophalen van de koffers staan we rond 8.15 buiten. We bellen de valetparking dat ze de auto komen brengen, en terwijl ik naar het telefoonnummer zoek belt Oma. Die heeft straks de koffie klaar. De auto is er over 20 minuten, we moeten wachten bij het Sheratonhotel. Wanneer we daar staan komen we er achter dat de rugzak van Pieter nog bij de bagageband staat. Gertjan en Pieter rennen terug, maar die komen er natuurlijk niet in. Bonne gaat er achteraan en komt erachter waar hij moet zijn. de tas is inmiddels gevonden, nu moet die nog achter de deur vandaan. Bonne komt terug en heeft zijn paspoort nodig om weer achter de deur te komen. Een kwartier later is hij er weer, hij heeft ook nog zijn instapkaart nodig om te bewijzen dat hij bij net aangekomen is. Al met al duurt het zo’n 3 kwartier voordat we dan naar huis kunnen gaan, maar gelukkig is de tas (met knuffels) terecht! Heerlijk om weer aan de “goede” kant van de weg te kunnen rijden! We zijn om 11 uur in Buitenpost waar oma en opa de koffie en appelgebak klaar hebben staan. Pake schuift even later ook aan. Fijn zo’n warm onthaal! Iedereen is dankbaar en blij dat we weer heelhuids en gezond terug zijn. Er is tenslotte de afgelopen weken wel het een en ander gebeurd, waarbij dat niet meer vanzelfsprekend is.
Wij hebben een prachtige, onvergetelijke reis gemaakt, geweldig veel gezien en veel mensen ontmoet. Het was fantastisch om dit met z’n vijven te kunnen en mogen doen, maar fijn om nu ook weer thuis te zijn!

Marijke jarig in Cairns

Vrijdag 8 augustus 2014
Vandaag is Marijke jarig en wordt ze 13 jaar! Natuurlijk gaan we dit vandaag vieren. Als Marijke naar het toiletgebouw is, halen we gauw de slingers en ballonnen tevoorschijn en versieren we de camper. Pieter houdt Marijke even bezig zodat we de tijd hebben. Het zonnetje schijnt gelukkig, en we kunnen lekker buiten ontbijten. Marijke krijgt een paar cadeautjes, de rest volgt in Nederland. Ze krijgt een echte Australiëtas, een etui en een 1D armbandje.
De ochtend wordt verder gevuld met opruimen en inpakken , niet mijn hobby! Tussendoor drinken we koffie en eten we M&M chocoladetaart, jummie! ’s Middags gaan we rond 15.30 naar Cairns om daar nog lekker langs de boulevard en alle winkeltjes te slenteren. We gaan nog naar een grote groente en fruitmarkt en lopen langs de lagoon (zwembad op de boulevard). Rond de lagoon zijn allemaal overdekte bbq’s en het ruikt er heerlijk! Helaas begint het weer te miezeren, dus maar gauw weer ergens naar binnen. Marijke wil graag pizza eten dus we gaan op zoek naar een pizzeria. Veel eettentjes hebben hun tafeltjes buiten, dus ook wij eten buiten, beschermd door regenschermen. Toch is het een beetje fris, maar de pizza’s smaken heerlijk. Na het eten doen we een wandelingetje waarna we op de nightmarket belanden voor onze thaise massage. Gertjan ziet het niet zo zitten, maar de rest ziet er naar uit! Eerst in een warm voetenbadje, en ondertussen bellen we met opa en oma, zodat die Marijke kunnen feliciteren. En dan volgt de massage (kleren aan hoor!!) wil je het medium of rough? Ja weet ik veel, doe maar wat en als het te hard is dan meld ik het wel. Na 2 knepen in mijn voet piep ik het al uit, doe maar wat zachter!! Maar heerlijk hoor! Genieten! Na zo’n 3 kwartier zijn we allemaal klaar en struinen we nog even verder de markt af. Gertjan koopt nog een kleine didgeridoo en we kopen ook nog een boemerang. Nadat Marijke nog een Australiëhemdje heeft gekregen lopen we naar de camper en gaan we ons laatste nachtje in Australië in.

Kuranda en Cairns

Donderdag 7 augustus
De volgende morgen zijn we vroeg wakker en na het ontbijt spelen we eerst even lekker op het strand. Ook reserveer ik vast een camping in Cairns zodat we vanavond niet hoeven zoeken. We kunnen niet eerder dan 11.00 op de camping terecht. We besluiten nog naar Kuranda te rijden. Hier zijn watervallen en jawel… regenwoud!! Je kunt ook naar Kuranda met de skyrail en terug met de stoomtrein, maar zoals alle uitstapjes in Australië, dit is erg duur. De weg naar Kuranda gaat eerst via de supermarkt voor de laatste boodschapjes. Marijke is morgen jarig, dus er moet een taartje komen. (en slingers en ballonnen). De route naar Kuranda is bochtig, want we moeten nogal een stuk omhoog. Prachtige vergezichten weer, maar het is weer gaan regenen. Kuranda is een plaatsje met overdekte marktjes en veel winkeltjes met souvenirs en Aboriginalkunst. We slaan hier het een en ander in om mee naar huis te nemen. Hierna op zoek naar de Barron watervallen. Na een boardwalk (plankenpad tussen de bomen door) van zo’n 700 mt, zien we de watervallen. Prachtig, helemaal nu het zonnetje even schijnt! We kuieren hier wat om totdat we weer verrast worden door een bui. Wanneer het ergste over is lopen we terug naar de camper en rijden terug. Onderweg nemen we nog een lifter mee die we afzetten in Kuranda. Het is nu tijd om te eten, maar we komen niet een leuke plek tegen dus rijden we door naar de gereserveerde camping. We checken in, installeren ons, even een broodje en even niks doen. ’s Avonds rijden we naar Cairns om naar de night market te gaan. Op advies van de camping parkeren we op een parking waar we voor 3 dollar de hele dag kunnen staan. Het is ongeveer 10 minuten lopen voor je bij de winkels bent. Cairns heeft wat winkelstaten en aan de boulevard vooral veel eetgelegenheden. We slaan weer wat souvenirs in en verkennen de night market. Hier worden ook massages aangeboden voor 15 dollar pp. Dat bewaren we voor de laatste dag. Rond 22.30 zijn we terug op de camping.