’s morgens wordt Bonne al vroeg wakker (7.00). Hij heeft hoge nood, als hij terug komt kruipt hij niet weer in bed, maar gaat zich aankleden. Hij gaat de wandeling naar het strand maken. Hoewel ik mijn bedje nog heerlijk vind liggen, besluit ik om mee te gaan. Een romantische vroege strandwandeling, dat lijkt me wel wat. Het pad is iets langer dan dat we denken, maar na een 20 minuten lopen zijn we er dan toch. Er is he-le-maal niemand op het strand. Prachtig! Schoenen uit en op blote voeten het strand op. Na een half uurtje gaan we terug. Nu wacht ons vast een ontbijt met een lekker kopje thee als we terugkomen…. Helaas… onze 3 kabouters liggen nog in hun bedjes, maar daar komt nu snel verandering in. Aankleden en ontbijten! Na het ontbijt komt een kookabarru ons vergezellen. Wat een prachtige vogel! Hij wordt van alle kanten op de foto gezet, net zolang tot meneer of mevrouw kookabarru er genoeg van heeft en wegvliegt. Na het ontbijt rijden we naar 1770, naar het uitzichtpunt wat we de avond ervoor hebben gezien. We maken een prachtige wandeling naar het uiterste punt vanwaar we een uitzicht hebben over de oceaan en de baai. Weer terug bij de camper drinken we koffie, waarna we rond 11.45 op weg gaan naar Yeppoon. De uitzichten zijn prachtig, maar na 4 uren hobbelen in de camper ben ik het meestal wel een beetje zat. Een dutje, wat naar buiten kijken, soms een blogje proberen te typen genoeg te doen, maar uiteindelijk is het gewoon wel klaar. We reserveren onderweg een camping, dan hebben we in ieder geval plek. De camping valt een beetje tegen. Echt hutje mudje (mutje?) en veel trucks van mensen die gewoon aan het werk zijn en op de camping overnachten. De bedoeling was om 2 nachten ergens te blijven staan, op een camping aan zee, maar hier blijven we echt niet langer dan 1 nacht. Bonne en de kinderen lopen nog even naar het strand terwijl ik eten kook, maar het strand is ook niks, niet schoon en er ligt allemaal zeewier. Morgen maar gauw weer verder.