30 juli
Yeppoon vinden we dus helemaal niks, dus de volgende morgen na de koffie en nog een kletsje met de buren gauw op weg. We rijden nog even naar een punt waar we een mooi uitzicht hebben over het strand, maar na de prachtige kust bij de Town of 1770 valt dit echt in het niet. Vanaf Yeppoon leidt de TOMtom ons een stukje binnendoor waarna we weer op de Bruce highway terecht komen. Voor iedereen die nu denkt dat dit een 4 baans weg is, nou nee dus. Het is een 2 baans, soms 3 baans wanneer er een inhaalstrook (overtake lane) is. Ons doel is vandaag een flink stuk te rijden, ongeveer tot aan Mackay, ongeveer 400 km. Het rijdt vandaag als een trein, we schieten lekker op. Met in mijn achterhoofd om Eungella (spreek uit als ‘jong-g’lla) te halen. We rijden inmiddels tussen de suikerrietvelden door. Dit gewas ziet er maisachtig uit en soms zitten er van die leuke pluimpjes op. Vaak loopt er langs een suikkerrietveld een spoorlijntje. Wanneer het suikkerriet geoogst wordt, wordt het in treinwagonnetjes geladen en naar de suikerfabriek of in de vrachtwagen geladen. In Sarina staat een grote suikerfabriek, van veraf zijn de witte rookpluimen al te zien. Ik had gedacht dat het zo zou ruiken als de suikerfabriek in Hoogkerk, maar het rook een beetje zoetig, maar verder niet. Sarina ligt zo’n 40 km voor Mackay en hier doen we rond 15.00 bij de Woolworth boodschappen. O Het is dan nog 85 km naar Eungella, wel een beetje doorrijden dus. Eerst nog even bellen met een camping daar, dan hebben we in ieder geval plek. Ik heb een appje op mn mobiel gedownload waarbij en offline campings kunnen zoeken in een bepaalde plaats. We rijden door kleine plaatsen, en zien heel veel suikerriet. Als we nog een km of 8 moeten gaan we ineens met haarspeltbochtjes flink omhoog, dat hadden we niet verwacht! We gaan de bergen in, een onverwacht cadeautje. Had ik goed de rough guide gelezen, dan had ik het geweten. Al deze bochten maken wel dat we de laatjes even goed moeten dichthouden, anders hebben we last van vliegende schotels, aangezien de slotjes gewoon prut zijn!
Maar waarom we naar Eungella gaan had ik nog niet verteld, in dit park kun je namelijk vogelbekdieren zien. In de afgelopen winter heb ik heel wat reisverhalen gelezen, op zoek naar plekken die we toch vooral moeten gaan zien als we deze reis gingen maken. Ergens in mijn aantekeningenschriftje had ik achter Eungella vogelbekdieren geschreven, en vooral Gertjan wilde deze dieren erg graag zien.
Wanneer we arriveren op de camping worden we ontvangen door een dame die ons kordaat verteld waar alles is en hoe we het beste ons plekje kunnen bereiken. Jammer dat het al bijna donker is, maar we hebben een prachtig uitzicht op het dal. Zo’n mooi uitzicht hebben we nog niet gehad op de camping. Het sanitair is basic, maar schoon en het ruikt heerlijk fris. We overwegen om hier 2 nachtjes te blijven, maar we houden het nog even open. Omdat we op deze camping ook wifi hebben moet ik snel zorgen dat ik m’n blogjes bijwerk want ik loop al bijna een week achter. Tja, ik heb meer te doen dan blogjes tikken in deze vakantie 😉 Bonne heeft de spiesjes en hamburgers op de campingbbq gebakken en met een stokbroodje met wat kaasjes en sausjes hebben we niet veel werk van de afwas. Op onze campingplaats hebben we als terras een betonnen plaat met een grote vuurplaats erop. We kopen dus een kratje hout omdat we best even fikkie willen stoken. Omdat we nogal hoog zitten, koelt het nogal af, dus lange broek en een trui (of2) aan. Maar zo gezellig bij het vuur! Heerlijk slapen vanavond!