Goudzoeken in Ballarat

Op vrijdag 11 juli hebben we een reis gemaakt naar Ballarat. Ballarat ligt op bijna 2 uren rijden van Pakenham, dus vroeg op om op tijd daar aan te komen. René rijdt van Pakenham voorbij Melbourne, en dan is Bonne aan de beurt. Ja, er moet toch links gereden worden en dat is even wennen. Dus liever nu met een 4-wheeldrive dan straks in de camper voor het eerst. Nou, ik moet zeggen, het ging Bonne goed af!

Vroeger is er in Ballarat veel goud gevonden. Tijdens de Goldrush kwamen mensen uit allerlei landen hun geluk beproeven in Australië, veel mensen kwamen terecht in Ballarat om in de mijn kwarts naam boven te halen. De mijn is nu niet meer in bedrijf, maar rondom de mijn is een soort openlucht museum gebouwd. In dit park (Sovereign Hill) lopen mensen in oude kleding rond, en er worden allerlei demonstraties en vertellingen gehouden. Omdat kerst hier gevierd wordt als het zomer is, is er ook een wintervariant. Dit heet chrismas-in-july. Heel Sovereign hill is in kerstsfeer, overal kerstbomen en versiering. Gezellig, ik krijg er een beetje een Duitse kerstmarkt gevoel bij. We hebben een mijnexcursie gedaan, met een treintje afdalen in de mijn en daar was een man die van alles vertelde over het delven van goud en het werken in de mijn. Ook is er een stroompje waar je zelf naar goud mag zoeken. Leuk!! Ik vond niets, man en kinderen ook niet, maar iemand die daar bezig was vond wel wat, en gaf het aan mij. Bedankt! T is geen klomp hoor, zelfs geen klompje, maar een heel klein schilfertje. Maar een ontzettend leuk aandenken aan deze prachtige dag.

Het wordt hier ’s avonds rond een uurtje of 6 toch wel echt donker, dus Bonne kon ook gelijk oefenen in het donker rijden. Niet dat we dat nou gaan doen, want in het schemer en donker komen ook de wombats en de kangoeroes op de weg, en die wil je echt niet op/onder/voor je auto hebben, want dan is die total-loss.

Uiteraard hebben we ook wel weer honger na zo’n bezige dag! René vindt dat we echte Australisch junkfood moeten eten. We gaan aan de fish & chips. De fish bestaat hier uit …. HAAi! Nou ik ben benieuwd. De chips zijn een van het Vlaamse frietsoort. Jummie! Maar nog even over de fish. De fish is een moot haai in een beslagkorstje, ik vind het net een soort kip. Doe mij maar kip òf vis.. René bestelt dan nog iets, maar dat is verrassing. Ook dit is een echt Australisch snackje: chickengarlicballs. Het ziet er uit als een bitterbal met kippenvlees en daarbinnen knoflookboter.

Voor het toetje, nou ja eigenlijk het plasje, want de snackbar heeft geen toilet, gaan we naar McD voor een McFlurry.

Rond 21.30 kwamen we weer thuis bij Simone. Simone was niet mee vandaag, ze heeft voorhoofdholte ontsteking.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.